Afscheids(begeleidings)consult

Als je als praktijk de begeleiding van de eigenaar rond de euthanasie van een huisdier naar een hoger plan wilt brengen is het invoeren van een afscheidsconsult de eerste logische stap. Een afscheidsconsult is een consult dat wordt gevoerd voorafgaand aan de werkelijke euthanasie afspraak. Meestal één tot een paar dagen eerder. Het kan worden gedaan door een dierenarts, maar ook door een para-veterinair. Het belangrijkste hierbij is dat de persoon die het afscheidsconsult doet “feeling” heeft met dit specifieke onderdeel van de diergeneeskunde.            

Tijdens het consult kan een vragenlijst worden langsgelopen waarbij alle aspecten rond een euthanasie aan de orde komen. De eigenaar heeft dan de tijd om van tevoren over dingen na te denken. Neem voor een afscheidsconsult uitgebreid de tijd, minimaal een half uur. Bied de eigenaar ook iets te drinken aan, zodat deze zich op zijn/haar gemak voelt. Het is goed om het gesprek te beginnen met wat de eigenaar van het ziekteverloop van zijn/haar dier normaal gesproken kan verwachten. Mogelijk zijn er nog dingen die het dier de laatste dag of dagen kunnen ondersteunen. Denk aan relevante pijnstilling, het gebruiken van een warmtemat, speciale voeding of een infuus.

Daarna is het goed om te bespreken waar de euthanasie zal plaatsvinden. Is dat bij de mensen thuis of op de praktijk. Is er misschien een voorkeur voor een bepaalde dierenarts? Wie zullen er bij de euthanasie aanwezig zijn? Als de euthanasie op de praktijk zal plaatsvinden kan het goed zijn om, als die er is, alvast de afscheidsruimte te laten zien. Ook kan de eigenaar dan aangeven als er speciale verzoeken zijn. Bijvoorbeeld bepaalde muziek, het branden van een kaarsje, et cetera. Deze wensen worden genoteerd, zodat voor alle medewerkers op de praktijk duidelijk is wat er is afgesproken.

Vervolgens is het goed om de hele procedure van de euthanasie te bespreken. Wat gaat er gebeuren? Wat kan een eigenaar verwachten? Tijdens de euthanasie zelf wordt dat nogmaals gedaan, maar door emoties wordt dat niet altijd opgenomen. Nu kan de eigenaar eventueel ook nog vragen stellen en kun je dingen rustig uitleggen.

Als laatste komen dan de keuzes die de eigenaar heeft na het overlijden van het dier aan bod. Misschien kan er op de praktijk een pootafdruk gemaakt worden? Als dat niet zo is kan dat vaak ook nog bij het crematorium gedaan worden.

Het is goed om te vertellen dat alle dieren ook thuis opgehaald kunnen worden, ongeacht wat er daarna met het lichaam gaat gebeuren. Dus ook als de euthanasie op de praktijk heeft plaatsgevonden kunnen eigenaren hun dier eerst nog mee naar huis nemen. In het geval van andere huisdieren is dat extra belangrijk, zodat zijn zelf kunnen zien dat het dier overleden is. De meest voorkomende keuzes dienen besproken te worden: begraven (in eigen tuin of op een dierenbegraafplaats), crematie en destructie. Modernere varianten zoals resomeren (water crematie), opzetten en beschikbaar stellen aan de wetenschap kunnen daaraan worden toegevoegd. Alleen bij individuele crematie ontvangt een eigenaar de as van het dier retour. In die gevalalen kan de eigenaar zelf bepalen wat hij/zij met de as wil doen. Ook daar zijn vele keuzemogelijkheden. Bij groepscrematie wordt de as altijd verstoord door het crematorium.

]